UFC Fight Night 85: Hunt vs. Mir – wyniki i relacja na żywo

Wyniki po przejściu.

Walka wieczoru:
265 lbs: Mark Hunt pokonał Franka Mira przez KO (prawy prosty) 3:01, runda 1

Karta główna (FOX Sports 1, godzina 3:00 czasu polskiego):
170 lbs: Neil Magny pokonał Hectora Lombarda przez TKO (ciosy) 0:46, runda 3
155 lbs: Jake Matthews pokonał Johnny’ego Case’a przez poddanie (duszenie zza pleców) 4:45, runda 3
185 lbs: Dan Kelly pokonał Antonio Carlos Junior przez TKO (ciosy w parterze) 1:36, runda 3
185 lbs: Steve Bosse pokonał Jamesa Te-Hunę przez KO (prawy prosty) 0:52, runda 1
115 lbs: Bec Rawlings pokonała Seohee Ham przez jednogłośną decyzję

Karta wstępna (FOX Sports 1, godzina 1:00 czasu polskiego):
170 lbs: Alan Jouban pokonał Brendana O’Reilly’ego przez TKO (łokieć i ciosy) 2:15, runda 1
145 lbs: Dan Hooker pokonał Marka Eddivę przez poddanie (gilotyna) 1:24, runda 1
135 lbs: Leslie Smith pokonała Rin Nakai przez jednogłośną decyzję
170 lbs: Viscardi Andrade pokonał Richarda Walsha przez jednogłośną decyzję

Karta wstępna (UFC Fight Pass, godzina 0:00 czasu polskiego):
155 lbs: Ross Pearson pokonał Chada Laprise’a przez niejednogłośną decyzję
155 lbs: Alan Patrick pokonał Damiena Browna przez jednogłośną decyzję

Mark Hunt vs. Frank Mir
Pierwsze minuty walki upłynęły pod znakiem bardzo spokojnej walki w stójce, akcji było jak na lekarstwo a ciężcy skupili się głównie na wyczuwaniu przeciwnika. Po niemal trzech minutach od rozpoczęcia boju zawodnicy zeszli się na środku klatki, Hunt zmylił przeciwnika a następnie wystrzelił prawym prostym, którym posłał Franka na deski zaliczając kolejny walkout nockaut.

Neil Magny vs. Hector Lombard
Już w pierwszych sekundach walki Kubańczyk mocno naruszył oponenta i przez ponad dwie minuty nie zdołał go dobić. Magny wrócił do gry na 1,5 minuty przed syreną jednak przyjęte wcześniej ciosy miały na niego wpływ. Na początku drugiej rundy Amerykanin zdawał się odzyskiwać swój rytm jednak za sprawą lewego prostego Hectora wylądował na plecach. Chwilę później Lombard próbował dojść do dźwigni na nogę co zaowocowało stratą dominującej pozycji i wpadnięciem w trójkąt nogami Neila, 38-latek wybronił się, ale chwilę później rywal wpiął się za jego plecy i bombardował uderzeniami aż do syreny kończącej rundę. Ostatnie 5 minut 28-latek rozpoczął od ofensywy, sprowadził walkę do parteru a następnie ciosami z góry zakończył pojedynek.

Jake Matthews vs. Johnny Case
Pierwsze pięć minut walki rozegrało się głównie w stójce, Case trafiał nieznacznie większą liczbą uderzeń jednak to ataki młodszego rywala ważyły więcej. W drugiej rundzie Australijczyk trafił rywala kopnięciem na korpus, po którym Case błyskawicznie ruszył po sprowadzenie. Gdy walka trafiła do partery Matthews był z pleców i próbował zapiąć trójkąt nogami, Johnny obronił się, z góry zadał kilka mocnych uderzeń i do końca rundy kontrolował to co działo się w klatce. Na początku ostatniej odsłony walka na dłużej zagościła w płaszczyźnie kickbokserskiej i toczyła się w niej aż do momentu, w którym w wyniku błędu Amerykanina Jake zdołał zajść za plecy rywala, minutę później Case odklepał duszenie.

Dan Kelly vs. Antonio Carlos Junior
Po rozpoznawczym początku Brazylijczyk szybko znalazł drogę do obalenia i wpięcia za plecy rywala skąd szukał okazji do poddania oponenta. W drugiej rundzie mogliśmy oglądać dłuższy okres walki w stójce a to za sprawą lepszej obrony sprowadzeń w wykonaniu Dana. Na początku ostatniej odsłony Kelly zatrzymał próbę wejścia w nogi, obszedł znajdującego się w pozycji żółwia Carlosa Juniora a następnie zasypał go uderzeniami, Antonio przez kilkadziesiąt sekund się bronił, ale ostatecznie sędzia podjął dobrą decyzję o przerwaniu pojedynku.

James Te-Huna vs. Steve Bosse
Tylko 52 sekund potrzebował Kanadyjczyk na rozpracowanie rywala. W jednej z pierwszych wymian Bosse uniknął uderzeń rywala i skontrował je prawym sierpem, który położył Jamesa na deskach czyniąc go niezdolnym do dalszego pojedynku.

Bec Rawlings vs. Seohee Ham
Pierwsza odsłona w całości toczyła się w stójce, walcząca z odwrotnej pozycji Koreanka była zawodniczką nieco bardziej aktywną jednak to Rawlings zadawała mocniejsze ciosy. Z czasem przewaga Amerykanka nieznacznie wzrastała, ale do czasu – na początku ostatniej rundy Bec próbowała obalić co Ham wykorzystała do 'mechanicznej’ próby założenia balachy, z której później przeszła w trójkąt nogami, ale 27-latka zdołała się obronić. Gdy walka wróciła do stójki Rawlings dociskała rywalkę do siatki zasypując ją ciosami i uderzeniami kolanami.

Brendan O’Reilly vs. Alan Jouban
Amerykanin nie miał problemów z rozpracowaniem niżej notowanego rywala, Jouban od początku naciskał na rywala jednak ten znalazł sposób na ściągnięcie walki do parteru. Gdy walka wróciła do stójki Alan kontynuował natarcie, trafił ciosami, które naruszyły O’Reilly’ego, następnie w klinczu tajskim trafił dobrym kolanem a później łokciami, które posłały Brendana na deski. Amerykanin poszedł za ciosem i w parterze dobił rywala.

Dan Hooker vs. Mark Eddiva
Po niedługiej wymianie uderzeń w stójce Eddiva przechwycił kopnięcie oponenta i obalił go wpraszając się w gilotynę. Filipińczyk zdołał z niej uciec jednak chwilę później ponownie wpadł w uścisk Hookera i tym razem zmuszony był do poddania.

Leslie Smith vs. Rin Nakai
Pierwsza runda przebiegła pod dyktando Amerykanki, która w płaszczyźnie kickbokserskiej punktowała niższą rywalkę i nie pozwalała się obalić. W drugiej odsłonie lepiej zaprezentowała się Nakai, po obaleniu Rin przeszła do bocznej i próbowała zakończyć walkę przez duszenie trójkątne rękami, 33-latka przetrwała trudne chwile i wróciła do stójki jednak chwilę później ponownie wylądowała na plecach. W ostatnich pięciu minutach Japonka również zdobyła sprowadzenie jednak nie zdołał długo utrzymać Smith w parterze, przez większość czasu pojedynek toczył się w stójce gdzie Leslie przeważała i ostatecznie zwyciężyła na kartach sędziów.

Richard Walsh vs. Viscardi Andrade
Pierwsze pięć minut zostało zapisane na konto Brazylijczyka, który był precyzyjniejszy w stójce a dodatkowo udanie sprowadził walkę do parteru. W drugiej odsłonie – w dużej mierze za sprawą problemów kondycyjnych rywala – do głosu zaczął dochodzić Australijczyk jednak w końcówce rundy sam wpadł w tarapaty i mało brakło a musiałby klepać. W ostatniej rundzie Viscardi zaprzęgł do działania swoje zapasy i wymęczył wygraną, każdy z sędziów wypunktował na jego korzyść dwie rundy.

Ross Pearson vs. Chad Laprise
Druga walka gali była miłą dla oka stójkową batalią. Lekcy zaprezentowali dobry technicznie kickboxing i obaj zaliczyli po kilka godnych wyróżnienia akcji. Laprise wyprowadzał nieco większą liczbę uderzeń jednak to ataki Anglika (głównie mocne niskie kopnięcia) wyrządzały więcej szkody rywalowi. Po 15 minutach walki sędziowie nie mieli prostego zadania, ostatecznie dwóch wypunktowało wygraną Rossa Pearsona.

Alan Patrick vs. Damien Brown
W pierwszej walce gali Brazylijczyk zdominował biorącego walkę z małym wyprzedzeniem oponenta. Patrick męczył rywala głównie obaleniami i ciosami z góry w parterze, Brown swojej szansy zmuszony był szukać z pleców jednak silny fizycznie i doświadczony rywal pewnie dowiózł wygraną do końcowej syreny tym samym udanie podnosząc się po pierwszej w zawodowej karierze przegranej.