Ladies Corner – odc. 18

muay-thai-guy.com
muay-thai-guy.com

Przeglądając internety, natrafiłam na dość ciekawy artykuł – jak to jest z seksem przed walką.

Kiedy zbliża się walka, chcesz być w szczytowej formie, zarówno fizycznej jak i psychicznej. Obojętnie, czy jesteś zawodnikiem czy zawodniczką, pojawia się pytanie: czy seks przed walką jest ok? Czy wpłynie na jej przebieg?

Muhammad Ali wspominał, że wstrzymuje się od seksu przed zawodami. Wielu innych zawodników także, bazując na pomyśle, że chcą szczytowej formy przed zawodami. Seks przed walką miał obniżać poziom testosteronu w organizmie, a zatem powodować utratę agresji i wpływać negatywnie na całą walkę. Większość tych historii przekazywana była od osoby do osoby ze względu na status mówiącego, a nie ze względu na dowody. Oto one:

Badania przeprowadzone przez Journal of Physiology and Behavior (1) wykazują, że pary podnosiły poziom testosteronu w wieczory, kiedy uprawiały seks. Pary, które tego nie robiły, obniżały swój poziom testosteronu.

Problemem są trenerzy, którzy nie lubią zmian. Np. trener Buffalo Bills upierał się, że jego zawodnicy powinni być odseparowani od swoich partnerek przed Super Bowl. Przegrali czterokrotnie, wnioski możecie wyciągnąć sami.

Clinical Journal of Sports Medicine (2) w swoich badaniach wykazuje, że aktywność seksualna na 12 godzin przed testem nie wpłynęła na siłę chwytu, równowagę, uniki, czas reakcji czy wydolność uczestnika. Jeśli chodzi o agresję, te same badania wykazują, że kluczem jest rutyna. Jeśli zatem jesteś na fali wygrywania, jesteś przyzwyczajony do aktywności. Wtedy się nie krępuj. Jeśli jest jednak inaczej, to nagłe zmienianie tego na noc przed walką może nie być najlepszym pomysłem.

Jeśli nadal nie jesteście przekonani, poniżej materiał ze Sport’s Science:

  1. Dabbs, James M., Jr. “Male and Female Salivary Testosterone Concentrations before and after Sexual Activity.” Physiology & Behavior 52.1 (1992): 195-97. Print.
  2. McGlone, Samantha, and Ian Shrier. “Does Sex the Night Before Competition Decrease Performance?” Clinical Journal of Sport Medicine 10.4 (2000): 233-34. Print.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *