Analiza kursów bukmacherskich przed UFC 189: Mendes vs. McGregor

Po dwóch tygodniach przerwy największa organizacja MMA na świecie powraca z najbardziej wypromowaną kartą walk w historii, 11 lipca w Las Vegas odbędzie się UFC 189: Mendes vs. McGregor.

Kursy bukmacherskie prezentują się następująco:

*kursy pochodzą ze strony betsafe.com  pobrane dnia 08.07 ok. godziny 18

Jako pierwszemu przyjrzymy się co-main eventowi gali, walce o tytuł w kategorii półśredniej – i jednocześnie rewanżowemu starciu – pomiędzy Robbie Lawlerem i Rorym MacDonaldem.

Doświadczenie. Obrońca pasa jest o 8 lat starszy od swojego kanadyjskiego rywala. Robbie rozpoczął zawodową karierę w 2001r., ma na koncie 36 walk, z których 25 wygrał najczęściej – bo aż 19 razy – nokautując rywali. Z 10 przegranych walk 6 miało miejsce przed czasem. Rory w zawodowym sporcie debiutował w 2005r. mając wówczas zaledwie 16 lat. Od tamtej pory stoczył 20 walk, z których tylko 2 przegrał – z Carlosem Conditem i Robbie Lawlerem właśnie. Na 18 wygranych MacDonald w 13 kończył rywali przed czasem.

Warunki fizyczne. Nieznaczna przewaga warunków fizycznych będzie po stronie pretendenta.

Stójka. Lawler walczy z odwrotnej pozycji co na starcie daje mu delikatną przewagę nad klasycznie ustawionym rywalem. Robbie jest zawodnikiem niewątpliwie preferującym walkę w stójce, jest szybki, świetnie uderza pięściami (proste, sierpy (gif.1.), podbródkowe) i kopie (na uda, fronty (gif.2.), kolana (gif.3.), na korpus (gif.4.) a także na głowę (gif.5.)), dobrze składa kickbokserskie kombinacje. Dodatkowo dysponuje twardą szczęką oraz bardzo dużą siłą ciosu (gif.6. gif.7.), w każde uderzenie wkłada sporo mocy. W stójce Rory prezentuje styl dalece odmienny, głównym celem Kanadyjczyka jest punktowanie rywali uderzeniami w dystansie kickbokserskim (gif.8.). MacDonald korzysta z zasięgu ramion do bólu często odwołując się do ciosów prostych, niskich kopnięć i frontów ale i inne techniki nie są obce (gif.9). Warto też zaznaczyć, że zawodnik Tristar Gym dobrze przechwytuje kopnięcia oponentów (gif.10.). Red King lubi wywierać presję na przeciwniku i czuje się bardzo niekomfortowo gdy to rywal dyktuje warunki, czasami zapomina o defensywie (czego efektem było spotkanie z deskami w pierwszej walce z Robbiem).

Zapasy/BJJ. Duże znaczenie w walce półśrednich będą mieć umiejętności przenoszenia walki do parteru i bronienia się przed nimi. Mistrz dysponuje dobrą defensywą zapaśniczą ale w każdej z pięciu ostatnich walk był obalany co najmniej po dwa razy. W parterze jest zainteresowany tylko pozycją z góry umożliwiającą zadawanie ciosów (gif.11.), ostatnią – i jedyną – wygraną przez poddanie zaliczył w 2005r. Będąc na plecach stara się jak najszybciej wracać na nogi. Rory dysponuje mocnymi ofensywnymi zapasami (obala nie tylko poprzez wejścia w nogi gif.12.) o czym Lawler przekonał się już w pierwszej walce, jest też zawodnikiem trudnym do obalenia. W parterze bardzo groźny, dobrze kontroluje pozycje, atakuje mocnym g’n’p i dysponuje solidnym bjj.

Kondycja. Pod względem kondycji obaj zawodnicy prezentują wysoki poziom, zapewne również w mistrzowskich rundach walka będzie toczyć się na wysokich obrotach.

Obecnie faworytem bukmacherów jest Kanadyjczyk, przy jego zwycięstwie widnieje kurs równy 1,63 podczas gdy wygrana mistrza ponad dwukrotnie mnoży postawiony kapitał. MacDonald jest zawodnikiem wszechstronniejszym i dysponującym szerszym arsenałem technik mogących zaprowadzić go do zwycięstwa. Lawler jest zawodnikiem, którego parter nie błyszczy ale dzięki mocnej stójce, sile ciosu, agresji i kondycji nie można go lekceważyć. Podsumowując, z racji sympatii do obu zawodników wskazanie typu na zwycięzcę nie jest proste, ostatecznie wskazuję na Rory’ego MacDonalda.

 

Przenosimy się na kartę wstępną gdzie w kategorii półśredniej John Howarda podejmie Cathala Pendreda, który pojedynek zaakceptował z małym wyprzedzeniem a ostatnią walkę toczył 4 tygodnie temu.

W tym zestawieniu zawodnikiem starszym jest Amerykanin, ma 32 lata podczas gdy jego najbliższy rywal jest o 5 lat młodszy. Doomsday rozpoczął zawodową karierę w 2004r. i stoczył 33 walki, z których 22 wygrał w 15 kończąc rywali przed czasem. Pendred walczy zawodowo od 2009r. i ma na koncie 20 walk – w tym 17 wygranych z czego 10 przez decyzje sędziów.

Przewaga warunków fizycznych będzie po stronie Cathala, który jest 15 cm wyższy i dysponuje 11 cm przewagą zasięgu ramion.

Kolega Conora McGregora nie jest kimś kogo można chwalić za umiejętności stójkowe, Pendred z większością zawodników, z którymi się mierzył przegrywał kickbokserskie batalie. Irlandczyk słabo się porusza, uderza słabo a do tego jego defensywa niemal nie istnieje. Do plusów należy zaliczyć twardą szczękę i dużą siłę fizyczną. W swoich walkach dąży do klinczu lub wciska rywali w siatkę i szuka obaleń. Amerykanin w płaszczyźnie kickbokserskiej ma nieco więcej do zaoferowania, uderza mocno ale nie można posądzać go o nadmierną finezję – korzysta głównie z ciosów sierpowych. Chętnie odwołuje się do ciosów na korpus i niskich kopnięć. Podobnie jak Cathal Howard również dąży do klinczu i wciskania rywali w siatkę.

Pendred dysponuje przyzwoitymi zapasami, najczęściej szuka obaleń z klinczu ale zdarzają mu się też nieco efektowniejsze sprowadzenia (gif.13.). Jego obrona przed sprowadzeniami jest średnia a walka z Johnem będzie jej największym jak do tej pory testem. Amerykanin również chętnie próbuje obalać oponentów – z klinczu i poprzez wejścia w nogi. Tdd – podobnie jak w przypadku Irlandczyka – średnie. Pod względem gry parterowej również można zaobserwować wiele podobieństw, obaj zawodnicy skupiają się na trzymaniu przeciwnika i zadawaniu ciosów z góry aczkolwiek Cathal w debiutanckiej walce w UFC pokusił się o poddanie Mike’a Kinga (gif.14.).

Pod względem kondycji ani jeden ani drugi zawodnik nie są godni pochwał, w późniejszych minutach walka na pewno zwolni.

Faworytem starcia Amerykanin (początkowo bukmacherzy faworyzowali Pendreda), kurs na jego zwycięstwo wynosi 1,85 – uważam, że jest to lepsza oferta niż 1,95 za wygraną Cathala. Howard przede wszystkim w stójce ma więcej do zaoferowania niż drewniany Irlandczyk i musi to wykorzystać jednak bardzo prawdopodobne, że to walka w klinczu wyłoni zwycięzcę tego boju. Walka Johna i Cathala może też przerodzić się w arcynudne widowisko, w którym każde wskazanie sędziów będzie „się broniło”.

Na koniec przyglądniemy się walce w wadze muszej pomiędzy Neilem Seerym i Louisem Smolką.

Irlandczyk jest zawodnikiem znacznie starszym niż jego najbliższy rywal, Seery ma 35 lat a Smolka jest o 12 lat młodszy. Neil walczy zawodowo od 2005r. i stoczył 25 walk, z których 15 wygrał w 11 kończąc oponentów przed czasem. Louis debiutował w 2010r. i ma na koncie tylko 9 walk, w tym 8 wygranych.

Nieznaczna przewaga warunków fizycznych będzie po stronie Smolki.

Seery to dobry technicznie bokser, dobrze pracuje na nogach, jest szybki i od początku walk aktywny. Walczy z obu pozycji i dysponuje przyzwoitą siłę ciosu. Również w przypadku Louisa stójka jest mocną stroną, Hawajczyk dobrze uderza pięściami, dysponuje także mocnymi kopnięciami (gif.15.). Jego defensywa jest jednak słaba co skutkowało przyjęciem ogromnej ilości uderzeń w walce z Richiem Vaculikiem.

Zapasy Irlandczyka można określić co najwyżej mianem średnich, od czasu do czasu zdarza mu się obalać rywali, również przeciętnie jest pod względem obron przed sprowadzeniami. W parterze Seery szuka poddań i możliwości uderzania ale 5 przegranych przez odklepanie co nieco mówią o poziomie BJJ Neila. Pod względem zapasów Smolka prezentuje jeszcze niższy poziom, kładzenie go na plecy nie jest wielkim problemem. W parterze będąc z góry walczy ofensywnie i uderza a z pleców skupia się na szukaniu okazji do poddania rywala.

Obaj zawodnicy nie powinni mieć problemów z przewalczeniem 15 minut.

Obecnie nieznacznym faworytem bukmacherów jest Irlandczyk, Seery jest dobrym bokserem i ma jakieś pojęcie o zapasach czego nie można powiedzieć o młodszym rywalu. Smolka ma także tendencje do słabych początków walk podczas gdy Neil atakuje od pierwszej sekundy. Podsumowując uważam, że w tym boju doświadczenie i większa wszechstronność zwyciężą młodość.